Η ελπίδα και η προοπτική γεννιέται μέσα απ’ τους αγώνες

Όσα κι αν κρύψει η βιτρίνα του τουρισμού και η κυβερνητική προπαγάνδα, η πραγματικότητα που γίνεται όλο και πιο αβίωτη για τους εργαζόμενους, είναι αποκαλυπτική. Χιλιάδες στην πόλη μας και όχι μόνο λιώνουν στην εξοντωτική εντατικοποίηση της σεζόν. Ταυτόχρονα η ακρίβεια στα νοίκια, το ηλεκτρικό και σε όλα τα βασικά αγαθά και ιδιαίτερα στα τρόφιμα παγιώνει τη μετατροπή των μισθών φτώχειας σε μισθούς  πείνας για μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και ευρύτερων εργαζόμενων στρωμάτων.

Το ελληνικό θαύμα του τουρισμού και η τρελή κερδοφορία σε μια σειρά μπίζνες του κεφαλαίου ξεκάθαρα βασίζεται στη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζόμενων που το σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της εκμετάλλευσης θέλει να παγιώσει στη χώρα μας στο πλαίσιο της γενικευμένης επίθεσης του κεφαλαίου που χρόνια τώρα εξελίσσεται κλιμακούμενη και σε πλανητική κλίμακα. Η επίθεση του κεφαλαίου προσκρούει στις υπαρκτές αντιστάσεις της εργατικής τάξης και ευρύτερα των ανθρώπων της δουλειάς που επιμένουν να θέλουν να ζήσουν. Όμως οι συσχετισμοί και η πραγματικότητα είναι άσχημη για τους εργαζόμενους.

Επιμένουμε ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και του πολέμου

Η κλιμάκωση της επίθεσης εδράζεται στους αρνητικούς για τους λαούς συσχετισμούς που έχει διαμορφώσει η πραγματικότητα της διάλυσης της εργατικής τάξης. Ούτε οι κεφαλαιοκράτες ούτε τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη παράγουν τον πραγματικό πλούτο της κοινωνίας. Τον πλούτο τον παράγει η εργατική τάξη. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο που πρέπει να ξαναγίνει συνείδηση μέσα από την πάλη της εργατικής τάξης και ευρύτερα των εργαζόμενων μαζών. Δε χρωστούν οι άνθρωποι της δουλειάς χάρη στο σύστημα της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Αντίθετα, οφείλουν να παλέψουν για το δίκιο, την ειρήνη και τη ζωή τους ολάκερη.

Αποκαλύπτεται σήμερα πως η φρίκη του πολέμου μπορεί να επεκταθεί. Δεν υπάρχει πλέον επιστροφή στην προηγούμενη έστω κατάσταση. ΗΠΑ- ΝΑΤΟ – ΔΥΣΗ με αναρίθμητους πολέμους, πυρηνική απειλή και χρήση πυρηνικών, υπερασπίζονται χρόνια τώρα (ως είναι μαθημένοι) το ρόλο ιδιοκτητών του πλανήτη. Αιώνες η Δύση είναι μαθημένη στον πόλεμο, στο έγκλημα και την ψευτιά. Βάση της συσσώρευσης του πλούτου και της ισχύος της είναι η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και η λεηλασία συνολικότερα του μόχθου των εργαζόμενων μαζών. Από την άλλη νέες δυνάμεις στην Ανατολή και τον παγκόσμιο νότο διεκδικούν κομμάτι από την πίτα. Ρωσία – Κίνα – Ινδία και άλλοι γίνονται ανοικτά εχθρικές δυνάμεις για τους λαούς και η σύγκρουσή τους με τη Δύση φέρνει άδικους πολέμους και από τις δύο μεριές και επιπλέον δεινά για τους εργαζόμενους σ’ όλο τον πλανήτη. Σ’ Ανατολή και Δύση στη βάση των αρνητικών συσχετισμών για την εργατική τάξη και τους λαούς ο πόλεμος φέρνει παραπέρα ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου, μιλιταρισμό και φασιστικοποίηση σε κάθε έκφραση της δημόσιας ζωής. Η καπιταλιστική ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα επελαύνει σ’ όλα τα πεδία σε πλανητική κλίμακα λεηλατώντας και καταστρέφοντας τη ζωή, τον πολιτισμό και την ανθρωπιά και την ίδια τη φύση που μας περιβάλει…

Ξεκάθαρα αυτή τη μεριά της ιστορίας υπερασπίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μα και το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού, που είτε διαλυόμενο, είτε συγκροτούμενο κινείται σε αντιδραστική ρότα μπροστά στους νέους γύρους επίθεσης που μεθοδεύονται ακατάπαυστα όσο οι εργατικές λαϊκές αντιστάσεις καθυστερούν να πυκνώσουν και να μεστώσουν για να γίνουν ικανές να μπουν αποτελεσματικός φραγμός. Ακόμη και το δικαίωμα των ανθρώπων της δουλειάς και αδιαμφισβήτητο συμφέρον τους να μη εμπλακούν στις φλόγες των άδικων πολέμων που μαίνονται και βόρεια και νότια της χώρας μας, κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται από τις δυνάμεις της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας. Η πολιτική όλα στο κεφάλαιο όλα για το κεφάλαιο που επιβάλλουν, σχεδόν ολοκληρωτικά, στη σκοτεινή συγκυρία που διανύουμε τους επιτρέπει τους πιο επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς σε βάρος του λαού και της χώρας υπηρετώντας συστηματικά τους πολέμους και την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.

Μ’ αυτούς τους τυχοδιωκτισμούς, πάντα (και όλο και πιο βαθιά) στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, η αστική τάξη διεκδικεί ρόλους στην περιοχή, στο πλαίσιο της Ε.Ε., ακόμη για να μη ξεχνιόμαστε στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα (για την προστασία της οποίας ο κόσμος της δουλειάς πρέπει να δώσει κι άλλα και ακόμη περισσότερα ιδιαίτερα για φρεγάτες και το πολεμικό ναυτικό όπως ανοικτά δηλώνουν). Πολύ χειρότερο γίνεται όλο αυτό το βαθιά αντιδραστικό και επικίνδυνο για το λαό πλαίσιο, στο βαθμό που όμορους ρόλους διεκδικεί στην περιοχή (με άλλη σχέση με τη Δύση αλλά εξίσου τυχοδιωκτικά) και η τουρκική αστική τάξη. Η κούρσα των εξοπλισμών ενισχύεται και αυτό όχι μόνο δε διασφαλίζει το απαραβίαστο των συνόρων και την Ειρήνη, μα επιδεινώνει τον κίνδυνο να σκοτωθούν ξανά οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ, ιδιαίτερα όταν κάτι τέτοιο ευνοήσουν οι ιμπεριαλιστές.

Το μέλλον θα κριθεί στην πάλη των λαών

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην επίθεση του κεφαλαίου αλληλοτροφοδοτείται με την πάλη ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κρίσιμο εδώ και το ζήτημα της κοινής πάλης και της φιλίας με τους γύρω λαούς που κατακτιέται παλεύοντας ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για την υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου της νεολαίας και όλων των ανθρώπων της δουλειάς. Αντίσταση – οργάνωση και πάλη. Αγώνας, εκεί κρίνονταν πάντα, εκεί θα κριθεί ξανά το μέλλον. Το δυνάμωμα κάθε εστίας Αντίστασης και συνολικά της μαζικής λαϊκής πάλης είναι μονόδρομος και κάθε αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει διαφορετικά, τάχα πιο ταχύρρυθμα και χωρίς κόστος, επιδεινώνει τα πράγματα σε βάρος της νεολαίας και των εργαζόμενων.

Πραγματικές αυξήσεις στο κόστος της ζωής θα πετύχουν οι εργαζόμενοι μόνο μέσα από αποφασιστικούς απεργιακούς αγώνες.

Φρένο στην υποβάθμιση των νοσοκομείων και υπεράσπιση του δικαιώματος στην πλήρη και δωρεάν περίθαλψη μπορούν να πετύχουν οι εργαζόμενοι με αποφασιστικό μαζικό αγώνα διαρκείας και όχι με τουφεκιές στον αέρα των κάθε λογής εργατοπατέρων.

Μόνο με αγώνα θα υπερασπιστούν οι εργαζόμενοι το δικαίωμα των παιδιών τους στις σπουδές που γίνονται πανάκριβες και άρα απλησίαστες, όπως και το δικαίωμα στη σύνταξη που δε θα φτάνει σε λίγο ούτε για τα φάρμακα των συνταξιούχων.

Οι αγώνες αυτοί μπορούν να διαμορφώσουν το αναγκαίο έδαφος για να δυναμώσει ξανά το κίνημα ενάντια στον καρκίνο των βάσεων που επεκτείνονται συνεχώς γεννώντας πλέον δραματικούς κινδύνους, με δοσμένη και τη συνολική εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τον πόλεμο των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ που επιλέγουν οι αστικές δυνάμεις ερήμην του λαού και κόντρα στη διάθεσή του να ζει ειρηνικά στον τόπο του. Για το σύστημα δεν υπάρχουν εργατικά- λαϊκά δικαιώματα, ούτε φυσικά δημοκρατικές ελευθερίες. Έτσι το μέλλον των εργαζομένων και το δικαίωμά τους στη ζωή θα κριθεί στην έκβαση των αντιστάσεων σ’ όλα τα μέτωπα της πάλης τους που κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς είναι αναγκαίο να ξανασυγκροτήσουν. Η εκ νέου συγκρότηση των μετώπων πάλης του λαού είναι ο δρόμος για την ανατροπή των συσχετισμών, ο δρόμος της ελπίδας που γεννιέται και ζωντανεύει μέσα από κάθε αγώνα.

Σταθερά στο δρόμο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Σ’ αυτή την κατεύθυνση θέλει να συμβάλει η συλλογικότητα «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ» που συγκροτείται από παλιούς και νέους αγωνιστές της πόλης μας. Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι του αριστερού κομμουνιστικού κινήματος που αναφέρονται στην υπόθεση της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Όμως η συλλογικότητα που συγκροτούμε τείνει μα δε φτάνει μέχρι εκεί, παρότι ήδη μ’ αυτά που συνοπτικά καταθέσαμε κάνει και θα κάνει φανερό με όρους κίνησης το αριστερό αγωνιστικό στίγμα της. Θέλουμε να είμαστε μια συλλογικότητα που θα εμπνέει τα μέλη της στον αγώνα για το μεροκάματο και τα δίκια του εργαζόμενου, στον αγώνα για την ειρήνη και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Θέλουμε μ’ αυτό τον τρόπο να συμβάλλουμε στη μαζική λαϊκή πάλη μ’ όλη μας τη δύναμη χωρίς υποκειμενισμούς και με πλήρη επίγνωση των ορίων μας και των συσχετισμών.

Στη βάση των παραπάνω κρίνουμε αναγκαίο να συμβάλλουμε στην αναθέρμανση και αναζωογόνηση του πνεύματος κοινής δράσης ανάμεσα σε συλλογικότητες, οργανώσεις και αγωνιστές της πόλης μας. Ξεκάθαρα με τις απόψεις που κατακτάμε μέσα από τη λειτουργία της συλλογικότητάς μας, με έντιμη και συνεπή συμπεριφορά σ’ ένα πλαίσιο ενότητας και πάλης.

Η κοινή δράση μπορεί να ενισχύσει την αξιοπιστία κάθε συλλογικότητας και να εμπνεύσει περισσότερους στον αγώνα. Μπορεί επίσης να διαμορφώσει όρους στην πορεία για ουσιαστικά ανώτερες συγκροτήσεις. Μέσα απ’ αυτή απαντιούνται οι ομαδοποιήσεις και οι «ενότητες» κενές περιεχομένου και προωθείται έστω αργά και βασανιστικά μια πορεία συγκρότησης τέτοια που θα υπηρετεί και την ενότητα στην πάλη και την αναγκαία αντιπαράθεση των απόψεων. Ούτε τα συνδικάτα (που δεν τα απορρίπτουμε) δε μπορούν να παίξουν τέτοιο ρόλο ειδικά σήμερα, ούτε φυσικά οι κάθε λογής εκλογικές κοινοπραξίες. Η κοινή δράση δεν είναι οργανωτικό ζήτημα. Είναι ζήτημα αντίληψης. Η κοινή δράση κατακτιέται μέσα στη μαζική πάλη για να την υπηρετήσει και δε μπορεί παρά να είναι μόνιμο παρακολούθημά της.

Χωρίς καμιά έπαρση, πλήρως γειωμένοι (κάτι αναγκαίο για το οποίο οφείλουμε να φροντίζουμε διαρκώς), ξεκινάμε τη συγκρότηση της συλλογικότητάς μας μέσα στην ταξική πάλη και με όρους ταξικής πάλης. Θέλουμε να συμβάλλουμε στο δυνάμωμα της μαζικής λαϊκής πάλης ευνοώντας την ανοικτή και θαρραλέα συζήτηση ανάμεσά μας, αλλά και με άλλες συλλογικότητες και ιδιαίτερα  με τον κόσμο της δουλειάς. Πάντα με ενότητα και πάλη θα παλέψουμε για να συμβάλλουμε σε συγκροτήσεις και όχι στη διάχυση, με γείωση αλλά και αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.