Μπροστά στις 17 και 20 του Νοέμβρη συνεχίζουμε τις παρεμβάσεις

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η παρέμβαση του περασμένου Σαββάτου. Με στόχο την ενίσχυση της 17 Νοέμβρης και της απεργίας στις 20 του Νοέμβρη η συλλογικότητα μας παρέβηκε με μαζικότητα στην πόλη των Χανίων, μοιράστηκαν εκατοντάδες προκηρύξεις και συζητήσαμε με τον χανιώτικο λαό.

Να συμβάλουμε όλοι μας στην προσπάθεια μαζικοποίησης των διαδηλώσεων και των απεργιών.

Οι παρεμβάσεις θα συνεχιστούν από τη συλλογικότητα μας τις επόμενες μέρες με την παρακάτω προκήρυξη:

Στις 17 Νοέμβρη και στην απεργία στις 20 Νοέμβρη διαδηλώνουμε και απεργούμε μαζικά

51 χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου τα αιτήματα εκείνου του Νοέμβρη ζουν στους αγώνες του σήμερα. ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και το ντόπιο καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, στη χουντική τότε εκδοχή του, μπήκαν στο στόχαστρο ενός πολιτικοποιημένου μαζικού κινήματος της νεολαίας το οποίο πάλευε μαζί με το λαό για ψωμί- παιδεία- ελευθερία.

Η χούντα ανατράπηκε μα το πιο σπουδαίο που πέτυχε εκείνο το κίνημα και η εξέγερση του 1973 ήταν πως έσπασε τον αντικομμουνιστικό γύψο και δέθηκε με την κόκκινη κλωστή του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ , αλλά και τη διεθνή αναλαμπή του Εργατικού Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος με επίκεντρο τότε τη Μεγάλη Πολιτιστική Προλεταριακή Επανάσταση (Μ.Π.Π.Ε.) και τη νίκη του λαού στο Βιετνάμ, που τσαλάκωσε την υποτιθέμενη παντοδυναμία του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Αυτές οι κόκκινες κλωστές ώθησαν στη συνέχεια στην ανάπτυξη ενός σπουδαίου εργατικού κινήματος στη χώρα με κατάκτηση μαχητικών συνδικάτων και νικηφόρους απεργιακούς αγώνες που απέσπασαν σπουδαίες κατακτήσεις για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους. Σήμερα οι αγώνες για μισθούς και μεροκάματα αλλά και για τα δικαιώματα στη περίθαλψη, τις σπουδές κ.λπ.με δοσμένη τη λεηλασία τους από την επίθεση του συστήματος, γίνονται ανάγκη ζωής. Εξίσου και οι αγώνες ενάντια στον πόλεμο που πυροδοτούν ΗΠΑ- ΝΑΤΟ στη σύγκρουσή τους με το ρώσικο ιμπεριαλισμό που μαζί με την Κίνα και άλλες νέες ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις αμφισβητούν τους παλιούς «ιδιοκτήτες» του πλανήτη, της Δύσης.

Η ντόπια πλουτοκρατία διαιωνίζει σταθερά το πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και εκμετάλλευσης. Το ληστρικό για τους εργαζόμενους πλαίσιο που διασφαλίζει στο κεφάλαιο η Ε.Ε. και η δολοφονική δράση του ΝΑΤΟ με πιο πρόσφατο θύμα τους Παλαιστίνιους, είναι η μεριά της ιστορίας που βρώμικα επιλέγει η κυβέρνηση με τη στήριξη όλου του αστικού πολιτικού προσωπικού. Έτσι διεκδικεί ρόλους το ντόπιο κηφηναριό του κεφαλαίου, έτσι παίρνει καλές αξιολογήσεις από τους γνωστούς οίκους, έτσι παρά την πρόσφατη χρεοκοπία της χώρας στήνεται πάρτι κερδοφορίας με βασική πηγή την πραγματικότητα στυγνής εκμετάλλευσης που έχει επιβληθεί στην εργατική τάξη και τα ευρύτερα εργαζόμενα στρώματα. Η ντόπια πλουτοκρατία δε διστάζει να μπλέξει τη χώρα στον πόλεμο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με τον πιο τυχοδιωκτικό τρόπο. Παρά τη διατεταγμένη «φιλία» με την τουρκική αστική τάξη μπαίνει σε ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών πολλών δις, μέρος της στυγνής εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι βάσεις του θανάτου επεκτείνονται και χρησιμοποιούνται στη σφαγή των Παλαιστινίων που απλώνει ήδη σ’ όλη τη Μέση Ανατολή.

Έτσι τα αιτήματα για μεροκάματο και δικαιώματα και το αίτημα να πάψει η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ δένονται και αλληλοτροφοδοτούνται όσο ποτέ. Αυτό μπορεί να πάρει σάρκα και οστά στους δρόμους μπροστά στις 17 Νοέμβρη και τη γενική απεργία στις 20 Νοέμβρη, παρότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αλλά και το ΠΑΜΕ τη βλέπουν σαν κορύφωση, δηλαδή σαν τουφεκιά χωρίς συνέχεια. Όμως η ανάγκη για ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας, παρά την πραγματικότητα των συσχετισμών που σήμερα είναι υπέρ του συστήματος, γεννούν την ανάγκη για αντίσταση στην αντεργατική επίθεση και τον πόλεμο. Η ακρίβεια δε θα πάψει να λεηλατεί μισθούς , συντάξεις και μεροκάματα αν δεν παλευτούν αποφασιστικά συλλογικές συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις και δικαιώματα και έμπρακτο σπάσιμο των αντεργατικών νόμων.

Χρειάζεται να ενισχυθεί η κατεύθυνση της Αντίστασης και Πάλης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Της πολιτικής που εντείνει την εκμετάλλευση με καθημερινά νεκρούς και σακατεμένους εργάτες, της πολιτικής που απλώνει τη φτώχεια, καταργεί το δικαίωμα στη δωρεάν περίθαλψη, στις σπουδές και σε κάθε δικαίωμα. Της τυχοδιωκτικής και επικίνδυνης πολιτικής που μπλέκει τη χώρα στους άδικους και βρώμικους πολέμους των ιμπεριαλιστών. Ο δρόμος της Αντίστασης και του αγώνα είναι δύσκολος και μακρύς, μα δεν υπάρχει άλλος για την Ειρήνη και τη Φιλία των λαών και την υπεράσπιση του δίκιου τους.