Εργατική τάξη

Οι “δείκτες” και τα “νούμερα” που πλασάρουν τα κέντρα του κεφαλαίου, από την Κομισιόν μέχρι τους εγχώριους υποτακτικούς τους, προσπαθούν να συσκοτίσουν μια αμείλικτη πραγματικότητα: η εργατική τάξη, ο λαός, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ανελέητη επίθεση. Τώρα, με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, αυτή η επίθεση παίρνει σάρκα και οστά σε κάθε πτυχή της εργασιακής ζωής, απειλώντας να διαλύσει ό,τι απέμεινε

Είδηση αποτέλεσε τις τελευταίες μέρες η επισήμανση της ΚΟΜΙΣΙΟΝ για τη φτώχεια και τη στεγαστική κρίση στην Ελλάδα.

«Κάντε κάτι για τη φτώχεια και τη στεγαστική κρίση» καλεί την ελληνική κυβέρνηση η ΚΟΜΙΣΙΟΝ. Και μετά την επισήμανση (που για κάποιους μεταφράζεται ως τράβηγμα του αυτιού), ακολουθεί και  η συνταγή από τους ειδικούς, όπως πάντα άλλωστε. Προτείνεται λοιπόν σαν απάντηση η

 Αναζητώντας τα ελλείματα για ένα αντιπολεμικό κίνημα φραγμό στα ανθρωποσφαγεία των ιμπεριαλιστών

Το πολεμικό σφαγείο στην Ουκρανία καλά κρατεί, αποκαλύπτοντας παράλληλα την κρισιμότητα των επίδικων μιας  σύγκρουσης που δε ξεκίνησε χθες, ούτε θα τελειώσει αύριο.

Ήδη αν μιλήσουμε για τη σύγκρουση Ανατολής- Δύσης, που αποτελεί και το βασικό επίδικο του πιο επικίνδυνου πολέμου μετά το Β’ παγκόσμιο, αυτή αποτυπώνεται σ’

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζουν, έρχεται να προχωρήσει την επίθεση στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του λαού. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να αυξομειώνουν τις ώρες εργασίας των εργαζομένων τους εντός μιας εβδομάδας, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Όπως επίσης να απολύουν και να προσλαμβάνουν εργαζομένους με “fast track” διαδικασίες (Δηλαδή μέσω εφαρμογής στο κινητό).

Στόχος είναι η

Πυκνώνουν οι εκδηλώσεις της ωμή βαρβαρότητας του συστήματος

Αναγκαία η εκ νέου συγκρότηση της εργατικής τάξης για να αποκτήσει κορμό και προοπτική η πάλη των λαών

Η απροκάλυπτη γενοκτονία των Παλαιστινίων με την ανοικτή στήριξη του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αποκαλύπτει με τον πιο ώμο τρόπο τη συνολική αντιδραστική ρότα της κίνησης του συστήματος της εκμετάλλευσης και του

Ιστορική αναγκαιότητα και δυνατότητα η εκ νέου συγκρότηση της τάξης που μπορεί να ανατρέψει την κεφαλαιοκρατία και το σύστημα της βαρβαρότητας

Στη χώρα μας και σ’ όλο τον κόσμο οι δυνάμεις του κεφαλαίου κάνουν συνεχώς την ίδια την κρίση του συστήματός τους ευκαιρία, για την πιο άγρια επίθεση στην εργατική τάξη και τον κόσμο της δουλειάς.

Η ιστορική κατάκτηση του

Πραγματικές αυξήσεις αποσπώνται μ’ αγώνα και απεργία

34 ευρώ καθαρά για το 20% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και τα μισά απ’ αυτά για το σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο, επιφέρει η περιβόητη αύξηση στο βασικό μισθό. Κοινός ξεδιάντροπη κοροϊδία. Και όμως η κυβέρνηση καταφέρνει και μιλάει για αυξήσεις στους μισθούς εν ήδη Γιάννης κερνά , Γιάννης πίνει. Ουσιαστικά είναι

Η καθημερινότητα της ανέχειας, της ακρίβειας, της απελπισίας που ( για την ώρα) μόνο περιγράφεται  με κάθε ευκαιρία στις συζητήσεις των εργαζόμενων, γίνεται ολοένα και πιο αφόρητη. Η εκτόξευση του κόστους στα νοίκια, στο ρεύμα, στα είδη πρώτης ανάγκης συμπληρώνει τη βασική λεηλασία του εισοδήματος, αυτή δηλαδή που αφορά όλο και περισσότερο το πυρήνα των κατακτήσεων της εργατικής τάξης.

Οι

Ο πονοκέφαλος στα κυβερνητικά επιτελεία δεν είναι στα όποια πορίσματα των όποιων αρχών. Ούτε καν οι λαοθάλασσες της δίκαιης λαϊκής οργής, που εκδηλώθηκαν με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, δεν αρκούν για να ενοχληθεί ο πυρήνας του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή η σχέση εκμετάλλευσης εντείνεται ωμά, με φονικά αποτελέσματα στην εργατική τάξη και σ’ όλο τον κόσμο

Την ώρα που ο κόσμος της δουλειάς παλεύει να ανταπεξέλθει στην ακρίβεια των ενοικίων, των ειδών πρώτης ανάγκης, στο ρεύμα  και στα καύσιμα, οι τράπεζες, οι μεγάλες επιχειρήσεις της ενέργειας, οι αλυσίδες των σουπερ μάρκετ και συνολικά το κεφάλαιο  ανακοινώνουν κέρδη εκατομμυρίων ευρώ. Τη στιγμή που οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη χρυσοπληρώνουν  ξανά και ξανά την περίθαλψη   και

Το ουκρανικό μπαίνει σε διαπραγμάτευση, οι ΗΠΑ αναπροσαρμόζουν την κίνησή τους, όμως σταθερά μένουν οι  ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τη νομή του παγκόσμιου πλούτου που παράγεται από την όλο και πιο στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί οδήγησαν και οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερες γεωπολιτικές συγκρούσεις και πολέμους που δε ξεκίνησαν χθες και δε θα τελειώσουν

Η συζήτηση και η προσπάθεια διαμόρφωσης όρων για αγώνα και απεργία για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς θα έπρεπε να έχει ανοίξει καιρό τώρα. Εκατομμύρια εργαζόμενοι στη χώρα μας, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, ζουν πλέον με μισθούς πείνας που συνεχίζουν να λεηλατούνται ασταμάτητα από την ακρίβεια. Η ακρίβεια στα νοίκια, τρόφιμα, η λεκτρικό και άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης, μονίμως